Wydatne bóle promieniujące często w stronę ucha (przez rarnus auricularis n. vagi) pojawiają się zwykle dopiero w okresie głębokiego nacieku z rozpadem. Obraz końcowy tej strasznej choroby budzi grozę. Rozpadający się guz roztacza odór nie do zniesienia; powoduje trudności w połykaniu i duszność, tak że ostatni okres życia chory spędza z przetoką żołądkową i rurką tracheotomijną. Niejednokrotnie zropiałe węzły limfatyczne na szyi zwykle po intensywnych napromienianiach i trudne do usunięcia bóle neuralgiczne uzupełniają ten ponury obraz. W końcu wyniszczenie ogólne czy zachłystowe zapalenie płuc lub gwałtowny krwotok wyzwalają chorego z cierpień. Ciężki okres końcowy trwa przeciętnie 6-12 miesięcy. Jak już powiedziano, początkowe okresy schorzenia stwierdzamy w czasie badania raczej przygodnie; stanowią je drobne i nieraz brodawkowate nacieczenia. Znacznie częściej stwierdzamy w pierwszym badaniu obraz dużego kalafiorowatego lub rozpadającego się guza z twardymi wałowatymi brzegami, ze skłonnością do krwawienia pod dotknięciem. [podobne: odruch prolaktynowy, koszt badań lekarskich do pracy, mutacja somatyczna ]